کم خونی بیماری نیست؛ یک نشانه است! اما آیا می دانستید در گربهها مایکوپلاسموز یکی از شایع‌ترین عوامل کم خونی است که می‌تواند گربهها را در هر سن و سالی آلوده کند؟
مایکوپلاسما هموفلیس شایع‌ترین پاتوژن خونی است که باعث کم خونی ملایم تا شدید در گربهها می‌شود. این ارگانیسم گلبول‌های قرمز را تحت تاثیر قرار می‌دهد و به طور کلی در 14 درصد گربه‌های بیمار که به بیمارستان ارجاع داده می‌شوند به صورت تصادفی یافت می‌شود. با توجه به اهمیت بالینی این بیماری و آمار بالای مراجعات تصمیم گرفتیم مایکوپلاسموز گربه ها را به طور کامل بررسی کنیم.
در این مقاله می‌خوانید:
بیماری زایی و اپیدمیولوژی مایکوپلاسموز
مایکوپلاسما بیماری باکتریایی است که بیشتر در جمعیت گربه‌های نر عقیم نشده که ارتباط آزاد با محیط دارند دیده می‌شود. اگرچه این باکتری در هر سن و سالی گربهها را درگیر می‌کند اما شدت علائم بالینی در سنین پایین بیشتر است. گربه‌هایی که علاوه بر سن و سال به هر دلیلی ضعف ایمنی دارند (نظیر سابقه جراحی برداشت طحال، درمان های سرکوب کننده ایمنی) بیشتر و سریع تر علائم را نشان می‌دهند.
به طور معمول DNA باکتری در کنه و مگس مشاهده شده است؛ اما این به معنای این نیست که انتقال آلودگی صرفا با کک و میزبان‌های واسط صورت گیرد. اگرچه مقالات مختلفی پیرامون روش‌های انتقال مایکوپلاسما وجود دارد اما به نظر نمی‌رسد این باکتری از طریق تماس با بزاق و ترشحات معمول منتقل شود. به زبان دیگر تماس مستقیم به ویژه در گربه‌هایی که خلق و خوی تهاجمی دارند نقش مهم‌تری ایفا می‌کند.
ورود باکتری به خون و اتصال آن با گلبول‌های قرمز به مرور زمان باعث لیز یا شکستن آن‌ها می‌شود. بنابراین انتظار داریم به تدریج کم خونی را مشاهده کنیم. این کم خونی جبران پذیر است و در مراحل اولیه بیماری پاسخ جبرانی خوبی از مغز استخوان میبینیم؛ هر چند که ممکن است در صورت ابتلا همزمان به بیماری‌های دیگر نظیر لوسمی گربهها یا بیماری نقص ایمنی کم خونی شدت بیشتری داشته باشد.
علائم بالینی مایکوپلاسموز گربه ها
علائمی که در بیماران میبینیم غیراختصاصی و شامل کم رنگ شدن مخاطات، بی حالی و ضعف، کاهش وزن و تب مداوم است. وقتی که کم خونی تشدید شود علائم قلبی و تنفسی تشدید می‌شود.
روش های تشخیص مایکوپلاسموز
هیچ تستی به اندازه آزمایش خون در مرحله اول برای تشخیص مایکوپلاسما کمک کننده نیست. در آزمایش خون کم خونی به صورت جبرانی جلب توجه می‌کند. در مرحله بعدی و در اثر کم خونی ممکن است بزرگ شدن طحال نیز در سونوگرافی و عکس ناحیه شکمی دیده شود؛ اما برای تشخیص مایکوپلاسموز اختصاصی نیست.
همزمان با آزمایش خون از تست PCR هم استفاده می‌شود که حساسیت بالایی دارد. به علاوه در ارزیابی پاسخ به درمان نیز کمک کننده هستند. در کنار تست‌های مولکولی از روش‌های سرولوژی هم می‌توان برای ردیابی گربه‌های ناقل کمک گرفت.
مدیریت و درمان مایکوپلاسما
مایکوپلاسما گربه ها قابل درمان است؛ اما میزان موفقیت درمان به وضعیت بیمار بستگی دارد. تا زمانی که وضعیت بیمار بهبود یابد آنتی بیوتیک تراپی و درمان های حمایتی نزد دامپزشک متخصص ضروری خواهد بود.
پیشگیری از انتقال مایکوپلاسما
مایکوپلاسموز در گربه‌های آزاد بسیار شایع است. عقیم کردن و جلوگیری از بروز رفتارهای تهاجمی به ویژه در گربه های نر عقیم نشده راهکار مناسبی برای جلوگیری از انتقال میکروارگانیسم است. همزمان باید قبل از انتقال خون از سلامت گربه اطمینان یافت.
علائم بالینی مایکوپلاسموز گربه ها چیست؟
علائمی که در بیماران میبینیم غیراختصاصی و شامل کم رنگ شدن مخاطات، بی حالی و ضعف، کاهش وزن و تب مداوم است. وقتی که کم خونی تشدید شود علائم قلبی و تنفسی تشدید می‌شود.
مایکوپلاسما گربه ها درمان دارد؟
مایکوپلاسما گربهها قابل درمان است؛ اما میزان موفقیت درمان به وضعیت بیمار بستگی دارد. تا زمانی که وضعیت بیمار بهبود یابد آنتی بیوتیک تراپی و درمانهای حمایتی نزد دامپزشک متخصص ضروری خواهد بود.
مایکوپلاسموز گربه چطور منتقل می شود؟
این باکتری از طریق تماس مستقیم گربه ها با خون و بزاق و کک ها منتقل می‌شود.